Εκπαίδευση και Μάθηση (13η συνέντευξη)
Ξεκινάμε την 13η συνέντευξη του προγράμματος με θέμα την Εκπαίδευση στη Χάλκη και σε μια μικρή κοινωνία όπως αυτή. Έχουμε κοντά μας την Μαρία Διακοπαναγιώτη για να μας μιλήσει σχετικά.
Γεια σας με λένε Μαρία Διακοπαναγιώτη, είμαι 21 χρονών, τα τελευταία τρία χρόνια τα καλοκαίρια μόνο ζω στη Χάλκη, γιατί είμαι φοιτήτρια στο Ηράκλειο της Κρήτης. Πριν έκανα τρία χρόνια στο σχολείο της Χάλκης. Η καταγωγή μου είναι από τη Ρόδο, αλλά λόγω αγάπης του μπαμπά μου για το νησί, μετακόμισαν πριν 26 χρόνια στη Χάλκη και μένουμε από τότε εδώ.
- Εδώ στη Χάλκη υπήρχαν όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης. Εσύ τα χρόνια που έζησες, σου άρεσαν;
Ναι, σε σχέση με ότι συνάντησα στο σχολείο που μεταγράφηκα και πήγα μετά από εδώ, στη Ρόδο, δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Ήταν πολύ καλό το επίπεδο της εκπαίδευσης που παίρναμε από εδώ. Ήμασταν πιο λίγα παιδιά, οι καθηγητές μας δεν είχαν να κάνουν με τριάντα παιδιά όπως οι αντίστοιχες τάξεις στη Ρόδο, αλλά στη δική μου περίπτωση με τέσσερα παιδιά μόνο στην τάξη, γνωριζόμασταν μεταξύ μας πολύ καλά. Ακόμη και εκτός σχολείου είχαμε μια σχεδόν φιλική σχέση με τους καθηγητές μας. Μας ξέρανε, μας νοιαζόντουσαν και ανησυχούσαν για το μέλλον που μπορούσαμε να έχουμε αργότερα.
- Στη Ρόδο δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο;
Όχι, όταν έχεις μια αίθουσα με τριάντα μαθητές η οποία αίθουσα είναι για είκοσι, και από όλους όταν θέλουν να παρακολουθήσουν μόνο οι πέντε με δέκα, δεν μπορείς να κάνεις μάθημα ως καθηγητής μόνο για αυτά τα λίγα παιδιά. Αναγκαστικά θα κάνεις για τους είκοσι και θα αφήσεις τους άλλους δέκα. - Οι καθηγητές εδώ; Υπήρξαν άνθρωποι που προσέφεραν;
Ναι, κάποια περίοδο υπήρχε η ενισχυτική διδασκαλία που ήταν επί πληρωμή για τους καθηγητές στο σχολείο. Όταν σταμάτησε η χρηματοδότηση για την ενισχυτική διδασκαλία, υπήρχαν καθηγητές που δίδασκαν τα απογεύματα εθελοντικά, μόνο και μόνο για να βοηθήσουν τα παιδιά που είχαν κάποια κενά, ή να βοηθήσουν τα παιδιά που θα έδιναν πανελλαδικές εξετάσεις. Ξεκινούσαν από τις τρεις το μεσημέρι και μπορεί να έφταναν μέχρι και τις 9 το βράδυ. - Στη Ρόδο υπήρχε κάτι τέτοιο ανάλογο;
Όχι, στη Ρόδο οι καθηγητές, είτε θα έκαναν ιδιαίτερα επί πληρωμή είτε θα γινόντουσαν μαθήματα σε κάποιο φροντιστήριο. - Στη Χάλκη, απ’ όσο γνωρίζω, το Γυμνάσιο και το Λύκειο ιδρύθηκαν σχετικά πρόσφατα, μετά το 1985 – 1990 δηλαδή. Μέχρι τότε τα παιδιά, οι τωρινοί γέροντες δηλαδή πήγαιναν σχολείο στη Ρόδο. Θεωρείς ότι είναι καλό να υπάρχει σχολείο ακόμη και σε ένα τόσο μικρό νησί όπως η Χάλκη;
Ναι, είναι απαραίτητο. Εάν οι γονείς έχουν τη βασική τους δουλειά εδώ, πως θα μπορούσαν να πάνε στη Ρόδο για το σχολείο των παιδιών. Είναι και θέμα επιβίωσης. - Εσύ εάν ήξερες τι θα συναντούσες στη Ρόδο, θα έκανες και τις υπόλοιπες τάξεις εδώ;
Ναι, δεν θα έφευγα από εδώ. Θα έμενα να τελειώσω το Λύκειο εδώ γιατί οι καθηγητές ήταν καλύτεροι. Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα. Εάν κάποιο παιδί δεν καταλαβαίνει κάτι, δεν θα πάει παρακάτω. Ο καθηγητής του θα μείνει εκεί έστω και για το ένα παιδί, μέχρι να το εμπεδώσει. - Ποιο θα έλεγες ότι ήταν το βασικό πλεονέκτημα και ποιο το βασικό μειονέκτημα της εκπαίδευσης στη Χάλκη;
Το βασικό πλεονέκτημα είναι ότι λειτουργεί το σχολείο με καλούς καθηγητές και με λίγα παιδιά. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν έρχονται όλοι οι καθηγητές νωρίς. Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιες ειδικότητες καθηγητών έρχονται τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο και αυτό είναι κακό για τους μαθητές που έχουν πολλά κενά και συχνά διαμαρτύρονται. - Τα παιδιά στη Χάλκη επιλέγουν την κατεύθυνση στο Λύκειο για την επαγγελματική τους αποκατάσταση ή βιάζονται να τελειώσουν το σχολείο για να κάνουν κάτι άλλο; Το σχολείο το χρησιμοποιούν σαν μέσο για να διευκολυνθούν στο μελλοντικό επάγγελμά τους;
Κάποια παιδιά ναι, γιατί θέλουν να σπουδάσουν και θέλουν να κάνουν κάτι άλλο στη ζωή τους. Άλλοι όχι, θέλουν να πάρουν μόνο το απολυτήριο για να πάνε σε κάποιο ΙΕΚ ή αλλού για να βρουν γρήγορα άλλη δουλειά. - Σε τι αναλογία πιστεύεις ότι είναι οι μεν και οι δε;
Θα έλεγα ότι από τα 15 παιδιά τα 5 θέλουν να σπουδάσουν. - Εσύ τι σπουδάζεις Μαρία;
Εγώ σπουδάζω Πολιτικών Δομικών Έργων στο ΤΕΙ Ηρακλείου. Κατά μια έννοια θα το εξασκήσω και επαγγελματικά. Δεν έχω σκοπό να δουλέψω μόνο σαν τεχνικός μηχανικός, επειδή λόγω της κατάστασης στη χώρα κανείς δεν κάνει τέτοια έργα πια. Οπότε με το πτυχίο που ευελπιστώ να πάρω, θα καταθέσω τα χαρτιά μου στο Λιμενικό για να δουλέψω στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ρόδου. - Τελευταία μου ερώτηση, πότε θα κόψεις το τσιγάρο;
Ο βήχας μου είναι από κρύωμα. Όμως, όταν με αξιώσει ο θεός να γίνω μητέρα τότε θα το κόψω. - Και λίγο πριν, ίσως;
Ναι. - Μαρία σε ευχαριστώ πολύ και καλό πτυχίο και ίσως και καλό μεταπτυχιακό εάν αντέχεις.